จิตขุ่นพาไปสู่ทุคติ
พระพุทธเจ้าทรงทราบบุคคลบางคนในโลกนี้
ผู้มีจิตขุ่นมัว ได้ทรงพยากรณ์
เนื้อความนี้แก่ภิกษุทั้งหลายในสำนักของพระองค์ว่า
ถ้าในสมัยนี้ บุคคลนี้พึงกาลไซร้
เข้าพึงเข้าถึงนรกเพราะจิตของเขาขุ่นมัว เขาเป็นอย่างนั้น
เหมือนถูกนำมาทอดทิ้งไว้ฉะนั้น
สัตว์ทั้งหลายย่อมไปสู่ทุคติ
เพราะเหตุแห่งจิตขุ่นมัว
...........................
ทุคติอย่างหนึ่งอย่างใดในโลกนี้และในโลกหน้า
ทั้งหมดมีอวิชชาเป็นมูลอันปรารถนาและความโลภก่อขึ้น
ก็เพราะเหตุที่บุคคลเป็นผู้มีความปรารถนาลามก
ไม่มีหิริ ไม่มีความเอื้อเฟื้อ
ฉะนั้น จึงย่อมประสบบาป ต้องไปสู่อบายเพราะบาปนั้น
เพราะเหตุนั้น ภิกษุสำรอกฉันทะ โลภะและอวิชชาได้
ให้วิชชาบังเกิดขึ้นอยู่ พึงละทุคติทั้งปวงเสียได้...........................
บุคคลผู้สงบ
บุคคลผู้สงบเว้นจากการทำความชั่ว
พูดด้วยปัญญา ไม่ฟุ้งซ่าน
ย่อมกำจัดบาปกรรมทั้งหลาย
เหมือนลมพัดใบไม้ให้ร่วงหล่นไปโแนั้น
............................
ขออนุโมทนาค่ะ