 |
| ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น |
บางท่านอาจจะเข้าใจว่า "ธรรมมะ" แยกออกจากชีวิตประจำวัน แต่ถ้าเข้าใจแล้ว จะรู้ได้ว่า "ธรรมะ" ก็คือชีวิตประจำวันนั่นเอง พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงเรื่องโลภะ ความติดข้อง ความต้องการ ความยินดีพอใจ.....ทรงแสดงเรื่องโทสะ ความขุ่นใจ ความหยาบกระด้าง ความไม่พอใจ......ทรงแสดงเรื่องความเมตตา ความกรุณา มุทิตา อุเบกขา.....ทรงแสดงเรื่องขันติ เรื่องวิริยะ....ทรงแสดงเรื่องเกี่ยวกับตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ เรื่องการเห็น การได้ยิน การได้กลิ่น การลิ้มรส การกระทบสัมผัสทางกาย เรื่องเกี่ยวกับคิดนึก เรื่องความสุข เรื่องความทุกข์
พระธรรมที่พระองค์ทรงแสดงทั้งหมด เป็นเรื่องของชีวิตประจำวัน นอกจากนั้นยังทรงตรัสว่า ตั้งแต่เกิดจนตายเป็นธรรมะทั้งหมด เพราะฉะนั้น ผู้ที่ได้ศึกษาพระธรรมแล้ว ก็จะไม่บอกว่า "ธรรมะแยกออกจากชีวิตประจำวัน" เพราะเห็นว่า ขณะนี้ก็เป็นธรรมะ กำลังเห็น กำลังได้ยิน กำลังได้กลิ่น กำลังลิ้มรส
กำลังกระทบสัมผัสทางกาย หรือกำลังคิดนึก เราอาจจะเข้าใจว่า เป็นเรา เป็นตัวตน เป็นวัตถุสิ่งของ แต่ตามความจริงแล้ว เป็นเพียงสภาพธรรมะชนิดหนึ่งที่มีจริง
อะไรก็ตามที่เป็นสิ่งที่มีจริง เราจะไม่เรียกชื่อสิ่งนั้นก็ได้ หรือเรียกภาษาอื่นก็ได้ เช่น เห็นมีจริง จะไม่เรียกว่า "เห็น" ก็ได้ จะใช้ภาษาอื่นเรียกก็ได้ แต่ "เห็น" ก็เป็นสภาพธรรมะที่มีจริง และสภาพธรรมที่มีจริงนี้ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "สัจจธรรม" คือ เป็นธรรมะที่เป็นของแท้ ที่สามารถพิสูจน์ได้ทุกขณะ....พระผู้มีพระภาคทรงแสดงเรื่องความละเอียดของธรรมะทุกอย่าง ไม่เว้นเลย เพราะฉะนั้น จะทราบได้ว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมะ ที่ทุกคนเคยเข้าใจผิด ๆ และเคยยึดถือว่าเป็นเรา เป็นตัวตน เป็นสัตว์ เป็นบุคคล เป็นวัตถุสิ่งของต่าง ๆ เพื่อให้เราเข้าใจอย่างถูกต้อง จนกระทั่งความเข้าใจนั้นค่อย ๆ เพิ่มขึ้น เข้าใจตัวเราและเข้าใจในสิ่งที่มีอยู่รอบ ๆ ตัวเรา เป็นปัญญาแต่ละขั้นซึ่งเพิ่มขึ้นนั่นเอง
แต่ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรมเลย เราก็อาจจะคิดว่า ตัวเองดี หรือบางคนก็อาจจะบอกว่า รู้จักคนอื่นดี คนนั้นนิสัยไม่ดี เป็นคนเห็นแก่ตัว คนนี้เป็นคนดีมีนิสัยจิตใจดี หรืออาจจะบอกว่า รู้จักคนอื่นดี แต่รู้จักตัวเองพอสมควร......แต่ถ้าเราได้ศึกษาพระธรรมจนเข้าใจดีแล้ว เราจะรู้ว่า สิ่งที่เราเคยคิดว่า เราเข้าใจดีแล้วนั้น ยังไม่ถูกต้องทั้งหมด เพราะเหตุว่าไม่ตรงตามที่พระผู้มีพระภาคทรงตรัสรู้.
ขออุทิศส่วนกุศลให้แก่สรรพสัตว์
....................................
