 |
| ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย |
ทุกคนมีชีวิตปรกติในวันหนึ่ง ๆ ตรึกไปในกามวิตก พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก ถ้าไม่เป็นผู้พิจารณาธรรมตรง คือ กุศลเป็นกุศล อกุศลเป็นอกุศล ก็จะโน้มเอียงไปในทางเห็นผิดได้ ความเห็นผิดในชีวิตประจำวัน ตัวอย่าง เช่น เมื่อเห็นผู้อื่นได้รับผลของอกุศลกรรม แล้วเกิดความความพอใจ หรือกล่าวคำว่า "สมน้ำหน้า" ขณะนั้นให้ทราบว่าจิตเป็นอย่างไร เป็นกุศลหรือเป็นอกุศล ถ้าไม่พิจารณาในเหตุในผล หมายถึงเหตุผลที่ควรจะพิจารณาก็คือว่า ควรไหมที่จะสมน้ำหน้า หรือควรไหมที่จะเมตตา เพียงแค่นี้ก็จะเป็นเหตุให้เกิดความเห็นผิดหรือความเห็นถูกที่จะโน้มเอียงไป
การที่จะโน้มเอียงไปในทางเห็นผิดหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับจิตของผู้พูดขณะนั้นว่า เขาพูดด้วยกำลังของโทสะ หรือว่าพูดด้วยกำลังของโลภะ (ความพอใจ) ที่ผู้อื่นได้รับโทษจากอกุศลกรรมของเขา หรือว่าเขามีความเห็นที่โน้มเอียงไปว่า สมควรที่ทุกคนจะเป็นอย่างนั้น ที่จะกล่าวโทษ สมน้ำหน้า หรือรังเกียจ ไม่เป็นมิตร
นี่ก็เป็นตัวอย่างในชีวิตประจำวันที่ควรพิจารณา ซึ่งจะเป็นทางที่จะรู้ได้ว่าภายหน้าต่อไป เราจะเป็นผู้มีความเห็นผิดหรือมีความเห็นถูก ถ้าไม่เข้าใจเหตุผลจริง ๆ ก็จะโน้มเอียงไปในทางมิฉาทิฏฐิสักวันหนึ่งได้ การที่ผู้ใดผู้หนึ่งได้กระทำผิดแล้วได้รับผลของกรรมนั้น ควรที่เราจะสมน้ำหน้าเขาหรือว่าควรจะมีความเมตตากรุณา ถ้าเราไม่เป็นผู้พิจารณาธรรมให้ตรงตามเหตุและผลจริง ๆ ก็จะเป็นผู้มีความเห็นผิดได้แน่นอน
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่าน
ขออุทิศส่วนกุศลให้แก่สรรพสัตว์
