พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ หน้า ๘
 |
| ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย |
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสแก่ภิกษุทั้งหลายว่า บุคคลผู้ปฏิบัติผิดใน ๔ สถาน ซึ่งได้แก่ ในมารดา ในบิดา ในพระตถาคต ในสาวกของพระตถาคต ได้ชื่อว่าเป็นคนพาล และยังได้สิ่งอันไม่เป็นบุญมากด้วย
ในทางตรงกันข้าม บุคคลผู้ปฏิบัติชอบใน ๔ สถาน ซึ่งได้แก่ ในมารดา ในบิดา ในพระตถาคต ในสาวกของพระตถาคต ได้ชื่อว่าเป็นบัณฑิต และได้บุญมากด้วย
(นิคมคาถา)
คนใดปฏิบัติผิด ในมารดา และใน
บิดา ในพระตถาคตสัมพุทธเจ้า และใน
สาวกของพระตถาคต คนเช่นนั้น ย่อมได้
สิ่งอันไม่เป็นบุญมาก เพราะความ
ประพฤติไม่เป็นธรรมในมารดาบิดาเป็นต้น
นั้น ในโลกนี้ บัณฑิตทั้งหลายก็ติเตียนเขา
เขาตายไปแล้วยังไปอบายด้วย.
คนใดปฏิบัติชอบในมารดาในบิดา
ในพระตถาคตสัมพุทธเจ้า และในสาวก
ของพระตถาคต คนเช่นนั้นย่อมได้บุญ
มากแท้ เพราะความประพฤติเป็นธรรมใน
มารดาบิดาเป็นต้นนั้น ในโลกนี้ บัณฑิต
ทั้งหลายก็สรรเสริญเขา เขาละโลกนี้แล้ว
ยังบรรเทิงในสวรรค์.
.............................................
